Gregoriaanse muziekmomenten zorgen voor rustpauzes en bezorgen ons zo een stukje evenwicht tussen ons spiritueel deel en het drukke dagelijks bestaan. Ik zou bijna durven zeggen evenwicht tussen de binnen- en de buitenkant van onszelf. De eenheid tussen woord, tekst, muziek en liturgie spreekt me aan.

Dat deze zo oude en zuivere muziek nog steeds, of opnieuw aktueel is, doet me ook wel iets. Als gregoriaans koorzanger voel ik me als een onooglijk stipje in een oneindig lange rij van eeuwenlange gregoriaanse zangers, een nietig stipje maar toch een schakeltje in het grote geheel!

Gregoriaanse muziek, soms ingetogen en sober, soms uitbundig, blijft voor mij steeds boeiend en sfeervol soms ook ontroerend.